مقایسه تأثیر ساکشن داخل لوله تراشه به روش باز با دو سایز مختلف کاتتر ساکشن بر تغییرات ضربان قلب و فشارخون بیماران بستری در بخش‌ مراقبت‌های ویژه: کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده

زمینه و هدف: در ساکشن به‌علت تحریک سیستم سمپاتیک، بروز عوارضی چون تاکی‌کاردی، افزایش فشارخون یا به دلیل تحریک عصب واگ؛ برادی‌کاردی و افت فشارخون وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه تأثیر ساکشن داخل لوله تراشه به روش باز، با دو سایز مختلف کاتتر ساکشن بر تغییرات ضربان قلب و فشارخون بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی به‌صورت طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با دو مداخله مقایسه‌ای و روش نمونه‌گیری تصادفی انجام شد. 36 بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان شهید بهشتی یاسوج در یک گروه تحت ساکشن با دو کاتتر سایز 12 و 14 قرار گرفتند. میزان تغییرات ضربان قلب و فشارخون (قبل، حین، 5 دقیقه بعد و 20 دقیقه بعد از ساکشن) ثبت گردید. برای مقایسه تغییرات ضربان قلب و فشارخون در مراحل مختلف ساکشن، از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری استفاده شد. یافته‌ها: در این مطالعه، ضربان قلب در حین ساکشن با کاتتر 14، افزایش بیشتری نسبت به کاتتر 12 داشت و اختلاف معنی‌دار بود (000/0=p). افزایش در ضربان قلب تا 20 دقیقه بعد از ساکشن نیز در کاتتر بزرگ بیشتر از کاتتر کوچک بود که اختلاف معنی‌داری را نشان داد (000/0=p). میزان فشارخون سیستولیک در کاتتر بزرگ بعد از ساکشن افزایش داشت که این اختلاف نیز معنی‌دار بود (050/0p=). میزان فشارخون دیاستولیک در 5 دقیقه بعد از ساکشن، بیشترین افزایش را داشت، ولی بین هر دو کاتتر، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (186/0p=). نتیجه‌گیری: استفاده از کاتتر سایز کوچک در هنگام ساکشن کردن، به میزان کمتری ضربان قلب و فشارخون بیمار را افزایش می‌دهد.